Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Σ Υ Ν Ε Β Η…

Ήταν αρκετός δρόμος περπάτημα από το σπίτι εκεί ψηλά στην άλλη συνοικία μέχρι εδώ.
Μια μέρα παίζοντας με την παρέα του έφτασε σ’ αυτήν την συνοικία και είδε και το μαγαζί με τις ρακέτες .
Και τώρα κρατώντας την περιουσία του στο χέρι (πενήντα ολόκληρα ευρώ…) νάτος έξω από το μαγαζί.
Κρίμα, είναι κλειστό. Δεν πειράζει, θα περιμένει. Ο στόχος είναι μεγάλος. Ο δρόμος ήταν πολύς. Η ώρα είναι για ανοιχτά μαγαζιά. Κάπου θα έχει πάει. Θα γυρίσει… Θα ανοίξει.
Περιμένει με αποφασιστικότητα. Και δικαιώνεται. Σαν εκείνον τον Ισπανό που είδε λίγες μέρες πριν στην τηλεόραση να κλαίει σηκώνοντας το κύπελλο και χιλιάδες κόσμος να τον χειροκροτούν…
Ο κύριος ήρθε. Άνοιξε το μαγαζί και ο μικρός πελάτης μπήκε αποφασιστικά κρατώντας το πενηντάρικο. Κοίταξε-έπιασε- μίλησε- ζήτησε το όνειρό του.
Η ρακέτα που του ταίριαζε έκανε ογδόντα. Τα λεφτά δεν φτάνανε… Τα μάτια όμως λάμπανε απ’ τη λαχτάρα. Και ο νέος μαγαζάτορας θυμήθηκε την δική του λαχτάρα, όταν περίμενε να τελειώσουν οι μεγάλοι για να τον παίξουν και αυτόν λίγο.
Θυμήθηκε ότι αυτός είχε πάντα την ρακέτα που χρειαζόταν…
Πήγε στην ταμειακή μηχανή και χωρίς δισταγμό έκοψε 60 ευρώ απόδειξη στο κόστος. Έδωσε ρακέτα και απόδειξη στο παιδί. Αυτό κοίταζε σιωπηλό την απόδειξη και δεν άπλωνε το χέρι στη ρακέτα.
«Λοιπόν πάρτην…και, όταν έχεις τα δέκα ευρώ, ρίξτα με ένα φάκελο κάτω από την πόρτα.» Του είπε ο μαγαζάτορας. Κι έτσι απεκαταστάθη η ισορροπία του φιλότιμου. Ο πελάτης πήρε αποφασιστικά την ρακέτα του και έφυγε για το όνειρο.
Αυτό το παιδί μπορεί να είναι εν δυνάμει αυριανός πρωταθλητής. Πρέπει να το βρούμε και εντελώς δωρεάν να του προσφέρουμε μέσω του συλλόγου που συμβαίνει να διοικούμε, την ελπίδα στο όνειρο…
Είναι δύσκολο το όνειρο με τις υπάρχουσες συνθήκες, αλλά η προσπάθεια σε άλλα η παρεμφερή επίπεδα έχει ξαναγίνει και ως ένα σημείο έχει πετύχει. Γιατί όχι και αυτή; Η δύναμη της θέλησης είναι πάνω απ’ όλα. Οι συνθήκες δύσκολες ,αλλά μπορεί και να αλλάξουν.
Η προσπάθεια αξίζει να γίνει και θα γίνει, εν ονόματι της λάμψης των ματιών του, που την αφιερώνουμε στην Πολιτεία ( Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και Δήμο ) και στην Ομοσπονδία( αν αποφασίσει ότι ο ρόλος της είναι άλλος απ’ την ψηφοθηρία): δηλαδή η στήριξη του αθλητικού δυναμικού. ΙΔΩΜΕΝ…

Λίτσα Σαρατζίδου- 10 Ιουνίου 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: